به كسي عشق بورز كه لايق عشق باشه ، نه كسي كه تشنه ي عشقه،چون كسي كه تشته است يه روزي سيراب ميشه . . .
به نظر من عشقی به خط پایان میرسه که از روی عقل باشه.چطوری؟؟؟
الان میگم:یعنی اول فکر کنی.معشوقتو پیدا کنی،البته از روی عقل.نه مثل فیلم ها که طرف داره پنچر ماشینشو میگیره،یهو یه دخترو میبینه،عاشق میشه.مخصوصا فیلمهای بعضی کشورها جدیدا تو همین سبک ساخته میشه.خوب معلومه که به جایی نمیرسه.اسمشم اصلا نمیشه عشق گذاشت.البته شاید همین پنچرگیر و دختره هم خوشبخت بشن(البته به احتمال 1% و نه بیشتر!)
ولی خوب اگه اول فکر کنی و بعد عاشق بشی 100% خوشبختی!(که احتمال این عمل هم 1% تشریف داره،البته به نظر من!)
برا همینه که کم کم داریم رکورد طلاق رو میزنیم.تازه چند تا رکورد خوب داریم که واقعا محشره،امروز ازدواج،فردا طلاق.الان داریم تلاش میکنیم رکورد جدیدی بزنیم.یعنی:امروز ازدواج،امروز طلاق!
به هر حال امیدوارم شما شامل اون 1% باشین(از اون خوبا)
من نشانی از تو ندارم اما نشانی ام را برای تو می نویسم:
درعصرهای انتظار،
به حوالی بی کسی قدم بگذار !
خیابان غربت را پیدا کن و وارد کوچه پس کوچه های تنهایی شو !
کلبه ی غریبی ام را پیدا کن ،
... ... کناربیدمجنون خزان زده و کنارمرداب ارزوهای رنگی ام !
درکلبه را باز کن و به سراغ بغض خیس پنجره برو !
حریر غمش را کنار بزن ! مرا می یابی... :(